23 kwietnia w Konsulacie Generalnym Ukrainy w Rostowie nad Donem rozległ się niepokojący dzwonek. Według słów tego, który dzwonil (z wiadomych przyczyn wolał pozostać nieznany), kolejką miasta Rostowa prawdopodobnie w stronę półwyspu Krymskiego, pojechało kilka wagonów ze znakiem “Niebezpieczeństwo jądrowe”.
Według słów mieszkańców półwyspu, podobne ładunki nieraz były zauważone na terytorium okupowanej Republiki Autonomicznej. Eksperci wojskowi nie zaprzeczają transportowanie w taki sposób na Krymski półwysep jądrowych głowic bojowych dla przewóźnych kompleksów rakietowych.
Teraz, obecność rosyjskiej broni jądrowej na Krymie, jak swego czasu radzieckiej – na Kubie, niesie potencjalne zagrożenie nie tylko dla Ukrainy (którą, zgodnie z porozumieniami międzynarodowymi Rosja powinna bronić), a także Europy, części Bliskiego i Średniego Wschodu.
No to z kimż Rząd Federacji Rosyjskaóiej zamierza walczyć bronią jądrową?! Z krajem, który dobrowolnie z niej zrezygnował żeby mieć gwarancji bezpieczeństwa? Lecz w takim wypadku ucierpi nie tylko “kijowska junta” ale i “odwieczni rosyjscy” mieszkańcy ŁNR (Ługańska Republika narodowa) i DNR (Doniecka Republika narodowa), których Włodzimierz Putin stara się bronić. Chce się spytać u mieszkańców ŁNR i DNR, czy jest potrzebna wam taka obrona?
A może zagrożenie dotyczy tylko krajów Europejskich, gdzie “uszczuplają prawa Rosjan”, Turcji, gdzie Imperium Rosyjskie odwiecznie pretenduje na terytoria, które należą Kurdom czy Iranowi, gdzie, nie zważając na zewnątrz przyjacielskie stosunki, komunistyczna partia jednak istnieje? Nam zostaje się tylko przypuszczać, ponieważ sytuacja przypomina “małpę z karabinem” – nikt nie wie, co przyjdzie do głowy “dużemu zbieraczowi ziem rosyjskich”, a tymczasem czekać, kiedy “wybitni ludzie świata tego” w następny raz wyrażą “skrajne zatroskanie”.
EMPR po polsku
Uliana Bilous wzięła udział w publikacji danego artykułu
Artykuł jest dostępny w języku rosyjskim i angielskim